இந்தியா கிரிக்கெட்டை பிரிட்டன் வணிகர்களிடமிருந்தும், பாகிஸ்தான் ராணுவத்திடமிருந்தும் கற்றுக்கொண்டதன் விளைவு!
இந்தியாவுக்கும் பாகிஸ்தானுக்கும் இடையிலான கிரிக்கெட் போட்டிகள் எப்போதும் ஒரு போர்க்களத்தைப் போலவே பார்க்கப்படுகிறது. இந்த rivalry-க்கு ஒரு காரணம், இரண்டு நாடுகளும் கிரிக்கெட்டை வெவ்வேறு வழிகளில் கற்றுக்கொண்டதுதான். இந்தியா பிரிட்டன் வணிகர்களிடமிருந்தும், பாகிஸ்தான் பிரிட்டன் ராணுவத்திடமிருந்தும் கிரிக்கெட்டைக் கற்றுக்கொண்டன. இது இரு நாடுகளின் கிரிக்கெட் பாரம்பரியத்தை எப்படித் தீர்மானிக்கிறது என்பதையும், இரண்டு வரலாற்றுத் தருணங்களையும் இங்குப் பார்க்கலாம்.
பிரிட்டன் வணிகர்கள் Vs. பிரிட்டன் ராணுவம்:
* இந்தியா: பிரிட்டன் வணிகர்கள் கிரிக்கெட்டை ஒரு தந்திரமான, சாமர்த்தியமான விளையாட்டாகக் கருதினர். போட்டியாளரை வீழ்த்துவதைவிட, விளையாட்டின் சட்டதிட்டங்களுக்குள் நின்று, நேர்மையாக விளையாடுவதை அவர்கள் முக்கியமாகக் கருதினர். இந்த பாரம்பரியம் இந்திய கிரிக்கெட்டில் பிரதிபலிக்கிறது. இந்திய அணி, நீண்ட காலத்திற்குப் பொறுமையாக நின்று, திட்டமிட்டு விளையாடும் பாணியைக் கடைப்பிடித்து வருகிறது.
* பாகிஸ்தான்: பிரிட்டன் ராணுவம் கிரிக்கெட்டை ஒரு போர்க்களமாகக் கருதியது. எதிரியைத் தாக்கி வீழ்த்த வேண்டும் என்பதே அவர்களின் நோக்கமாக இருந்தது. இந்த ராணுவ அணுகுமுறை, பாகிஸ்தான் அணியின் விளையாட்டிலும் பிரதிபலிக்கிறது. பாகிஸ்தான் அணி, எப்போதும் ஆக்ரோஷமான அணுகுமுறை, கணிக்க முடியாத ஆட்டம் மற்றும் திடீர் தாக்குதல் பாணியைக் கடைப்பிடித்து வருகிறது.
இரண்டு வரலாற்றுத் தருணங்கள்:
1. 2007 டி20 உலகக் கோப்பை இறுதிப் போட்டி: இந்தப் போட்டி, இந்திய கிரிக்கெட்டின் தந்திரத்தையும், பாகிஸ்தான் கிரிக்கெட்டின் ஆக்ரோஷத்தையும் வெளிப்படுத்தியது. இறுதி ஓவரில் வெற்றிக்கு 13 ரன்கள் தேவை என்ற நிலையில், தோனி, அனுபவமுள்ள ஹர்பஜன் சிங்கைவிட, புதுமுகமான ஜோகிந்தர் ஷர்மாவை பந்துவீச அழைத்தார். இது தோனியின் தந்திரமான அணுகுமுறையைக் காட்டியது. அந்த ஓவரின் கடைசிப் பந்தில் மிஸ்பா உல் ஹக் அடித்த ஷாட், ஸ்ரீசாந்த் கையில் சிக்கி, இந்தியா உலகக் கோப்பையை வென்றது. இது தோனியின் திட்டமிட்ட அணுகுமுறையின் வெற்றியாகப் பார்க்கப்படுகிறது.
2. 2011 ஒருநாள் உலகக் கோப்பை அரையிறுதிப் போட்டி: இந்தப் போட்டி தோனியின் மற்றொரு வெற்றிகரமான திட்டத்தைச் சுட்டிக்காட்டுகிறது. இந்தப் போட்டியில், பாகிஸ்தான் அணி இந்திய வீரர்களை வீழ்த்த ஆக்ரோஷமாகப் பந்துவீசியது. ஆனால், தோனி தனது அணியை நிதானமாக வழிநடத்தி, பாகிஸ்தானின் திட்டங்களை முறியடித்தார். சச்சின், சேவாக் போன்றோர் சொதப்பியபோதும், தோனி தனது அணிக்காக இறுதிவரை களத்தில் நின்று, பாகிஸ்தானை வீழ்த்தி இறுதிப் போட்டிக்கு வழிவகுத்தார்.
இந்த இரண்டு நிகழ்வுகளும், இந்திய கிரிக்கெட்டின் பாரம்பரியமான திட்டமிட்ட, பொறுமையான அணுகுமுறையின் வெற்றியை எடுத்துக்காட்டுகிறது.
